ธรร ประช : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 40 / 41

ธรระพี ประช ชัยชนะครั้งที่ 5 (ตอนที่ ๒ ชนะ สัจจกนิครนถ์) 5 ๑๓๗ เราไม่ได้เป็นนั่น นั่นไม่ใช่ตนของเรา” นิครนถ์ได้ฟังแล้วก็เกิดศรัทธามากทีเดียว ได้ถามอีกว่า “ข้าแต่พระโคดม ด้วยเหตุไร ภิกษุชื่อว่าเป็นพระอ

ในบทสนทนานี้ นิครนถ์ได้ฟังคำสอนของพระโคดมเกี่ยวกับเบญจขันธ์ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของการเข้าใจตนเองว่า 'เราไม่ได้เป็นนั่น นั่นไม่ใช่ตนของเรา' จึงทำให้จิตหลุดพ้นจากการยึดมั่น หรือความทุกข์ โดยการเข้าใจธรรมช

ธรระพี ประช ชัยชนะครั้งที่ 5 (ตอนที่ ๓ ชนะ สั จ จ ก นิ ครนถ์) ๑๔๑ พื้นฐานชีวิตของมนุษย์ทุกคน ล้วนมีความทุกข์กันทั้งนั้น ตั้งแต่เกิดจนกระทั่งถึงบัดนี้ เราต้องพบกับความทุกข์ และส่วน ใหญ่ยังไม่เคยพบความส

บทความนี้อธิบายว่าทุกคนล้วนต้องเผชิญกับความทุกข์ตั้งแต่เกิด จนกระทั่งถึงบัดนี้ โดยส่วนใหญ่ยังไม่เคยเห็นความสุขที่แท้จริง อาจเข้าใจผิดว่าเป็นความสุขเมื่อความทุกข์ลดลงเท่านั้น ความสุขที่แท้จริงอยู่ภายใน

ธรระพี ประช อ ชัยชนะครั้งที่ 5 (ตอนที่ 5 ชนะ สัจจกนิครนถ์) ១៦៩ เรื่อยๆ พวกเทวดาเกิดความสงสาร ต่างเข้ามาขอร้องว่า “ท่านอย่าปฏิบัติเช่นนั้นเลย ถ้าท่านจักอดอาหาร พวกเราจะ แทรกโอชารสตามขุมขนของท่าน” แต่พร

พระสมณโคดมได้เสนอความอดทนด้วยการอดอาหารถึงขั้นสุด โดยได้รับการขอร้องจากเทวดาให้หันไปหาความช่วยเหลือจากพวกเขา แต่พระองค์ไม่ยอมละทิ้งคำปฏิญญาและเริ่มเสวยอาหารทีละน้อย จนทำให้ร่างกายซูบผอมมาก การเปลี่ยนแ

ธรระพี ประช ชัยชนะครั้งที่ 5 (ตอนที่ 5 ชนะ สัจจกนิครนถ์) ๑๗๑ ได้ ปฐมยามพระองค์ทรงได้บรรลุวิชชาแรก เมื่ออวิชชาถูกกำจัด วิชชาก็บังเกิดขึ้นทันที เมื่อจิตเป็นสมาธิบริสุทธิ์ผ่องแผ้วปราศจากอุปกิเลส ตั้งมั่น

เนื้อหาเกี่ยวกับการบรรลุวิชชาแรกของพระพุทธเจ้าเมื่ออวิชชาถูกทำลาย และการเห็นหมู่สัตว์ที่จุติได้ตามกรรม รวมถึงการบรรลุวิชชาที่สองและสาม ซึ่งนำไปสู่การพ้นทุกข์โดยการรู้แจ้งเห็นจริงเกี่ยวกับทุกข์และช่องท

ธรระพี ประช ชัยชนะครั้งที่ 5 (ตอนที่ 5 ชนะ สัจจกนิครนถ์) မာက มีผิวพรรณผ่องใส ไม่มีความขัดเคืองนั่นเป็นเพราะพระองค์เป็น พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าโดยแท้” จะเห็นว่า พระพุทธเจ้าของเราทรงได้ชัยชนะอย่างงดงา

บทความนี้กล่าวถึงชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ของพระพุทธเจ้า ซึ่งได้รับการยกย่องจากผู้คนที่ไม่เคยมอบคำเชิดชูให้ใครมาก่อน แสดงถึงความสะอาดและบริสุทธิ์ของพระองค์ เนื้อหายังเน้นว่าการเทิดทูนพระพุทธคุณและการฝึกฝนตนเอ

ธรระพี ประช ชัยชนะครั้งที่ 4 (ตอนที่ ๑ ช น ะ พ ก พรหม) ១៩៩ เรารู้จักดิน น้ำ ลม ไฟ รู้จักสรรพสัตว์ เทวดา พรหม อรูปพรหม ทุกชั้น เรารู้จักสิ่งเหล่านั้นโดยความเป็นของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา รู้จักน

ในบทนี้เราจะสำรวจการศึกษาความเข้าใจในโลกแห่งธรรมชาติ เช่น ดิน น้ำ ลม ไฟ พร้อมกับเข้าใจสรรพสัตว์ เทวดา และพรหมทุกชั้น ผ่านการบรรยายถึงประสบการณ์ของพกพรหมที่เคยเกิดในหลายภูมิและการเสื่อมจากฌานที่สูงสุด

ธรระพี ประช กระต่ายน้อยในดวงจันทร์ (ทานปรมัตถบารมี) ๕๒๕ เจริญภาวนาให้เต็มที่ ทำไปจนกว่าเราจะบรรลุจุดหมายปลาย ทางของชีวิตคือพระนิพพาน การที่จะไปพระนิพพานได้นั้นเราจะต้องมีบุญบารมีมากพอ ทานกุศลที่เราได้

บทความนี้พูดถึงการเจริญภาวนาเพื่อให้ถึงพระนิพพาน โดยเน้นความสำคัญของบุญบารมี ทานกุศลที่ทำจะเป็นเสบียงในการเดินทางสู่พระนิพพาน ส่งผลดีต่อชีวิตในชาติหลัง ๆ ซึ่งแม้ทานเพียงเล็กน้อยก็มีอานิสงส์ที่มากมาย ก

ธรรมะ ประช พระปิยทัสสีพุทธเจ้า (๑) ๒๔๒ ย้อนหลังไปในที่สุดแห่ง ๑,๔๐๐ กัปจากภัทรกัปนี้ มี พระพุทธเจ้าเสด็จอุบัติขึ้น ๓ พระองค์ด้วยกัน คือ พระปิยทัสสี พระอัตถทัสสีและพระธัมมทัสสี ในกัปนั้นท่านเรียกว่า วร

ย้อนกลับไปใน ๑,๔๐๐ กัป ในวรกัป มีพระพุทธเจ้า ๓ พระองค์ ได้แก่ พระปิยทัสสี พระอัตถทัสสี และพระธัมมทัสสี โดยพระปิยทัสสีทรงบำเพ็ญบารมี และอุบัติในพระนครสุธัญญวดี และพระองค์ประสูติในวันเฉลิมพระนามว่า ปิยท

ธรรมะ ประช พระปิยทัสสีพุทธเจ้า (๑) ๒๔๔ บุพเพนิวาสานุสติญาณ จุตูปปาตญาณและอาสวักขยญาณ และ ทรงเปล่งอุทานเหมือนกัน ทรงยับยั้งอยู่ที่โพธิบัลลังก์ ๗ สัปดาห์ ในแต่ละสัปดาห์ทรงพิจารณาธรรม มีปฏิจจสมุปบาทเป็นต

ในเนื้อหานี้พูดถึงการตรึกระลึกถึงคุณงามความดีของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า รวมถึงการบรรลุธรรมของพระองค์ที่เกิดขึ้นหลังจากการตรัสรู้ ตั้งอยู่ที่โพธิบัลลังก์ถึง 7 สัปดาห์ และข้อคิดเกี่ยวกับการมีพระพุทธเจ้าเป็น

ธรรมะ ประช พระปิยทัสสีพุทธเจ้า (๓) ២៥៨ ๒. ธรรมทั้งหลาย ที่เป็นสังขตะมีประมาณเท่าใด อริย มรรคมีองค์ ๘ ปราชญ์กล่าวว่าเป็นยอดแห่งธรรมทั้งปวงนั้น สัตว์เหล่าใดเลื่อมใสในอริยมรรคมีองค์ ๘ สัตว์เหล่านั้นจึงชื

เนื้อหานี้ได้กล่าวถึงอริยมรรคมีองค์ ๘ ซึ่งถือว่าเป็นยอดแห่งธรรมทั้งหมดที่นำไปสู่ผลอันเลิศ ทั้งยังพูดถึงวิราคธรรมที่ช่วยให้เกิดความสงบและสิ้นทุกข์ เช่นเดียวกับความสำคัญของสงฆ์สาวกของพระพุทธเจ้าในฐานะที

ธรระพี ประช มหาโควินทสูตร (ตอนที่ ๑ เทว สันนิบาต) พระผู้มีพระภาคเจ้าถึงเหตุการณ์ที่เหล่าเทวดาชั้นดาวดึงส์ ประชุมพร้อมกัน ที่สุธรรมาเทวสภาในวันพระขึ้น ๑๕ ค่ำ และ ยังมีทิพยบริษัททั้งหลายมานั่งล้อมรอบ ซึ

ในบทนี้กล่าวถึงการประชุมของเหล่าเทวดาชั้นดาวดึงส์ที่สุธรรมาเทวสภา ในวันที่ ๑๕ ค่ำ โดยมีมหาราชทั้ง ๔ องค์นั่งอยู่ นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงเหตุการณ์ที่ทำให้เกิดการประชุม หรือเทวสันนิบาต ซึ่งรวมถึงวันเข

ธรระพี ประช มหาโควินทสูตร (ตอนที่ ๗ ออกบวช) ๓๒๕ เหล่าภริยาผู้ภักดีพากันกล่าวว่า “ท่านเท่านั้นเป็น ทั้งหมดของพวกดิฉันผู้ต้องการญาติ ถ้าท่านออกบวช พวกดิฉัน ก็จะออกบวชเป็นบรรพชิตเช่นกัน” มหาชนทั้งหลายที่

ในตอนที่ ๗ ของมหาโควินทสูตร, เหล่าภริยาที่ภักดีต่อพระโพธิสัตว์ได้กล่าวถึงความต้องการที่จะออกบวชพร้อมด้วยท่าน เมื่อมหาโควินทพราหมณ์ออกบวช พระราชาและผู้คนจำนวนมากก็ตามออกบวช แผ่ความเมตตาไปทั่วทุกแห่ง แล

ธรระพี ประช จันทกุมาร บำเพ็ญขันติบารมี (๑) ကာမာ พร้อมกำชับว่า “จะมีชายคนหนึ่งมาในเส้นทางที่พวกท่านทั้งสอง ซุ่มอยู่ พวกท่านจงยิงชายคนนั้นให้ตาย เพราะชายคนนั้นเป็น ภัยต่อราชบัลลังก์ เมื่อเสร็จงานแล้ว ให

ในเรื่องนี้เสนอการวางแผนของพระเทวทัตในการลอบสังหารพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยมีการใช้กลุ่มนายขมังธนูถึง ๓๑ คนในแผนการนี้ ด้วยแรงจูงใจเพื่อปกปิดกรรมชั่วของตน และทำให้ไม่สามารถติดตามได้ว่าเป็นการจ้างวานจากใ

ธรระพี ประช จันทกุมาร บำเพ็ญขันติบารมี (๑) ကောဇ บอกนายขมังธนูว่า “ดูก่อนอุบาสก ท่านอย่าเดินทางไปตามทาง ที่พระเทวทัตบอก จงไปทางอื่น เพราะทางข้างหน้าไม่ปลอดภัย สำหรับท่าน” ครั้นพระพุทธองค์ส่งนายขมังธนูไ

บทร้อยกรองนี้เล่าถึงเหตุการณ์เมื่อพระพุทธเจ้าส่งนายขมังธนูไปในทางปลอดภัยจากพระเทวทัต เมื่อเขาไม่มาถึงตามระยะเวลา นายขมังธนูอีกสองคนได้มาและได้ฟังธรรม รับความศรัทธา แสดงให้เห็นถึงความมหากรุณาและการอภัย

ธรระพี ประช บริจาคดวงตาเป็นทาน (อุปบารมี) ๕๑๗ การสั่งสมทานบารมี ไม่ว่าจะเป็นบารมีขั้นต้น อุปบารมี หรือ ปรมัตถบารมี พระองค์ประพฤติเป็นแบบอย่างที่ดีงาม ให้เป็น ต้นแบบในการสร้างบารมีของเรา เพราะพวกเราทั้

บทนี้กล่าวถึงการสั่งสมทานบารมี เช่น อุปบารมีและปรมัตถบารมี โดยยกตัวอย่างพระองค์เป็นแบบอย่างในการสร้างบารมีของผู้คน เพื่อพาไปสู่ความปลอดภัยและนิพพาน การประพฤติปฏิบัติตามแบบอย่างนี้จะทำให้เราสร้างบารมีไ

ธรระพี ประช วิธูรบัณฑิต บำเพ็ญสัจจบารมี (๒) ๓๗๗ ราชาทอดก่อน เมื่อเริ่มเล่น พระราชาทรงพลิกสกาซึ่งมีลักษณะเป็น ลูกบาศก์ โยนขึ้นไปในอากาศ แต่ด้วยอานุภาพของยักษ์ ลูกบาศก์จึงไม่เป็นไปตามที่ทรงประสงค์ พระรา

บทความนี้กล่าวถึงการเล่นพนันที่ไม่ควรทำ เพราะจะนำไปสู่ความเสื่อมเสียและเวรกรรม ผู้แพ้จะเสียทรัพย์และผู้ชนะอาจก่อเวร ทั้งนี้ยังเน้นถึงการทำดีเพื่อให้มีสุคติโลกสวรรค์ การทำความดีมีค่ามากกว่าการเสี่ยงดวง

ธีระ ประช วิธูรบัณฑิต บำเพ็ญ สัจจบารมี (5) ៤០៨ พลางกล่าวเชื้อเชิญให้ท่านแสดงธรรมอันไพเราะให้ได้สดับ พระโพธิสัตว์ได้สนทนาธรรมกับพระนางวิมลาเทวีว่า “ข้าแต่พระนางเจ้านาคี วิมานของพระองค์นี้ เป็นของไม่เที

ในบทสนทนานี้ พระโพธิสัตว์ได้สอบถามพระนางวิมลาเทวีเกี่ยวกับสาเหตุที่ทำให้ท่านมีวิมานที่งดงาม พระนางได้อธิบายว่ามาจากบุญกรรมที่ท่านได้ทำในอดีต รวมถึงการบำรุงสมณพราหมณ์ด้วยของถวายอย่างเคารพ การทำความดีแล

ธรระพี ประช เนมิราชชาดก บำเพ็ญอธิษฐานบารมี (๗) ๔๖๗ เพราะฉะนั้น การไปจากโลกนี้ของพวกสัตบุรุษ และพวก อสัตบุรุษจึงต่างกัน พวกอสัตบุรุษย่อมไปสู่นรก พวกสัตบุรุษ ย่อมเป็นผู้ดำเนินไปสู่สวรรค์” คติในสัมปรายภพ

บทความนี้พูดถึงความแตกต่างในสัมปรายภพระหว่างสัตบุรุษที่ทำบุญและอสัตบุรุษที่ทำบาป ซึ่งผลของการกระทำในปัจจุบันจะส่งผลต่อชีวิตหลังความตาย สัตบุรุษจะได้ไปสู่สวรรค์ในขณะที่อสัตบุรุษจะต้องเผชิญกับทุกข์ในนรก

ธรระพี ประช เนมิราชชาดก บำเพ็ญอธิษฐานบารมี (๗) ៤៦៩ มาตลีเทพบุตรตอบว่า “สัตว์เหล่านี้เคยเป็นผู้ตระหนี่ เหนียวแน่น มีบาปธรรมประจำใจ มักด่าบริภาษ เบียดเบียน สมณพราหมณ์ผู้ประพฤติดีปฏิบัติชอบ ใช้วาจาเหมือน

ในชาดกเนมิราชนี้เสนอถึงผลกรรมของสัตว์ที่เคยทำความชั่ว เช่น การเบียดเบียนผู้อื่นและการโกงลูกหนี้ ทำให้ต้องทนทุกข์ในนรก ซึ่งเป็ฯสภาพที่กรรมของเค้ากลับมาหา โดยนำเสนอการลงโทษทางจิตใจและร่างกายที่สอดคล้องก

ธรระพี ประช บริจาคดวงตาเป็นทาน (อุปบารมี) ๕๑๓ คือ ที่ประตูเมืองทั้ง ๔ แห่ง ใจกลางเมืองอีก 9 แห่ง และที่ ประตูพระราชนิเวศน์อีก แห่ง พระองค์จะเสด็จไปโรงทาน ทรง ตรวจตราการให้ทานด้วยพระองค์เองในทุกวันพระ

ในวันพระ พระเจ้าสีวิราชเสด็จไปโรงทานเพื่อบริจาคทรัพย์สินและพิจารณาการให้ทาน พระองค์ทรงคิดว่าแม้จะบริจาคทรัพย์สมบัติภายนอกมามาก แต่ความสุขยังไม่มากขึ้น จึงตั้งใจบริจาคสิ่งที่มีค่าอันลึกซึ้งมากกว่า จนมี